معنی یورت
لغت نامه دهخدا
یورت. (ترکی، اِ) یرت. (ناظم الاطباء). جا و مکان را گویند. (آنندراج). مسکن و منزل. یورد. هریک از اتاقهای خانه: این خانه دارای ده یورت است. (یادداشت مؤلف). و رجوع به یرت و یورد شود. || محل خیمه و خرگاه. زمین که صحرانشینان خیمه های خود را آنجا زنند. (یادداشت مؤلف). || مجموع چادرهای قبیله. (یادداشت مؤلف). || مکانی که صحنش وسیع و فراخ باشد. (آنندراج). || چراگاه ایلات و عشایر: هرکس را موضع اقامت ایشان که یورت گویند تعیین کرد. (تاریخ جهانگشای جوینی). هریک را یورت معین فرمود که آنجا عصای اقامت بیندازند. (تاریخ جهانگشای جوینی). فرمود تا لشکرهای جرماغون و بایجونویان که یورت ایشان در روم بود... (جامعالتواریخ رشیدی).
فرهنگ معین
چراگاه ایلات و عشایر، محل خیمه و خرگاه، مسکن، منزل، یورد. [خوانش: [تر - مغ.] (اِ.)]
فرهنگ عمید
منزل، خانه، اتاق، مسکن،
حل جدول
ترکی به فارسی
میهن
فرهنگ فارسی هوشیار
خانه، مسکن
معادل ابجد
616