معنی یکی از گوشه های دستگاه سه گاه

چهار مضراب، درآمد، نغمه، کرشمه، کرشمه با مویه، زنگ شتر، زابل، بسته نگار، مویه، مخالف، حاجی حسینی، بسته نگار2، مقلوب، نغمه مقلوب، حزین، مویه2، رهاب، مسیحی، شاه خطایی، تخت طاقدیس، رنگ دلگشا

چهارمضراب، درآمد، نغمه، کرشمه، کرشمه با مویه، زنگ شتر، زابل، بسته نگار، مویه، مخالف، حاجی حسینی، بسته نگار2، مقلوب، نغمه مقلوب، حزین، مویه2، رهاب، مسیحی، شاه خطایی، تخت طاقدیس، رنگ دلگشا

درآمد اول، درآمد دوم، درآمد سوم (کرشمه)، درآمد چهارم (گوشه رهاب)، درآمد پنجم (اوج)، درآمد ششم (ملانازی)، نغمه اول، نغمه دوم، رهاوی، زیرکش سلمک، ملانازی، سلمک، گلریز، مجلس‌افروز، عزال، صفا، بزرگ، کوچک، دوبیتی، خارا، قجر/فرود، حزین، شور پایین دسته، گوشه رهاب، چهار گوشه، نشیب و فراز، مقدمه گریلی، رضوی/حزین/فرود، شهناز، قرجه، شهناز کت (عاشق‌کش)، رنگ اصول، گریلی، رنگ شهرآشوب

درآمد اول، درآمد دوم، درآمد سوم (کرشمه)، درآمد چهارم (گوشه رهاب)، درآمد پنجم (اوج)، درآمد ششم (ملانازی)، نغمه اول، نغمه دوم، رهاوی، زیرکش سلمک، ملانازی، سلمک، گلریز، مجلس افروز، عزال، صفا، بزرگ، کوچک، دوبیتی، خارا، قجر/فرود، حزین، شور پایین دسته، گوشه رهاب، چهار گوشه، نشیب و فراز، مقدمه گریلی، رضوی/حزین/فرود، شهناز، قرجه، شهناز کت (عاشقکش)، رنگ اصول، گریلی، رنگ شهرآشوب

چهارمضراب، درآمد اول، درآمد دوم (زنگ شتر)، موالیان، چکاوک، طرز، بیداد، بیداد کت، نی‌داود، باوی، سوز و گداز، ابول چپ، لیلی و مجنون، راوندی، نوروز عرب، نوروز صبا، نوروز خارا، نفیر، فرنگ و شوشتری گردان، شوشتری، جامه‌دران، راز و نیاز، میگلی، موالف، بختیاری با موالف، عزال، دناسری، رنگ فرح

شور پایین دسته

ناقوس

سه کنج

بیات اصفهان

یکی از هفت دستگاه موسیقی ایرانی است حاکی از ناله های فراق و شکایت از جور معشوق. فواصل درجات گام آنرا در صورتی که با پرده متغیر مخالف آن دستگاه در نظر بگیریم (درجه پنجم گامش را ربع پرده زیر کنیم) دارای دو دانگ مساوی است و چون تناسب فواصل درجاتش با درجات گام چهارگاه با تقریبی مساویست. لذا اغلب گوشه ها و تکه های معروف چهار گاه در سه گاه نواخته میشوند و آن عبارت است از: زابل حصار مخالف مغلوب مویه. گوشه و تکه هایی که مخصوص سه گاه است عبارتند از: شاه ختایی جغتایی تخت طاقدیس (صبا) .

(صفت) آن که دارای سه گوشه باشد دارای سه زاویه مثلث.

سه گوشه. [س ِ ش َ / ش ِ] (اِ مرکب) گیاهی خاردار که اشترخار نیز گویند. (ناظم الاطباء).

سه گاه. [س ِ] (اِ مرکب) نام نوایی از موسیقی. (ناظم الاطباء).

سه یکی. [س ِ ی َ / ی ِ] (عدد کسری، اِ مرکب) ثلث و یک بهره از سه بهره ٔ هر چیزی. (ناظم الاطباء):
کبک چون طالب علمی است و درین نیست شکی
مسئله خواند تا بگذرد از شب سه یکی.
منوچهری.
با فتح و ظفر بازگشتند و هرچه یافته بودند سه یکی به وی دادند. (قصص الانبیاء ص 148).
|| شراب جوشیده ٔ ثلثان شده:
از تن عقل پنج یک برگیر
سه یکی خور بروی خرم صبح.
خاقانی.
زخمی که سه یک بودت خواهی که سه شش گردد
یکدم سه یکی می خور با یار به صبح اندر.
خاقانی.
رجوع به سیکی و سه یک شود. || سه خال از بازی قمار. (ناظم الاطباء).

(~.) (اِمر.) یکی از هفت دستگاه موسیقی ایرانی که حزن آور است و از فراق و جور معشوق می گوید.

976