معنی ییلاقی در تهران

ییلاقی. [ی َی ْ / ی ِی ْ] (ص نسبی) منسوب به ییلاق: هوای ییلاقی، خانه ٔ ییلاقی. (یادداشت مؤلف):
کاکل از مه شد عذار ساقیان سردمهر
آب و آتش بر رخ گلهای ییلاقی فشاند.
مسیح کاشی (از آنندراج).
رجوع به ییلاق شود.

دربند

آهار

در بند

اوشان

لواسان

کاشانک

لواسان

ویلا

ویلا

آدغری هواری

خانه تابستانی بچکم آدغر

سردسیری

مُتل

تزر

1021