معنی آریستوکراسی

(~.) [یو.] (اِ.) نژاده سالاری، حکومت اشراف و اعیان (در فلسفه سیاسی یونان به معنای حکومت کسانی بود که از لحاظ کمال انسانی از دیگران برترند).

[فر. از ژاپنی.] جنگجوی حرفه ای متعلق به طبقه آریستوکراسی نظامی در ژاپن قدیم.

(تُ کِ) [یو.] (ص.) طرفدار اشراف، عضو طبقه اشراف، آن که معتقد به حکومت آریستوکراسی است.

نژاده خواهی

نظام حکومتی که اشراف در رٲس آن قرار دارند،
اشرافیت،

اشرافیت

‌اشرافی

آریستوکراسی

آریستوکراسی

آریستوکراسی

اشرافی. [اَ] (ص نسبی) منسوب به اشراف.
- حکومت اشرافی، حکومت نجباء. حکومت آریستوکراسی.

968