معنی اونیس

لغت نامه دهخدا

پوآتو

پوآتو. (اِخ) خطه ای در تقسیمات قدیمه که از طرف شمال به ناحیه ٔ برتانیه، آنژو و تورنه و از سوی مغرب به اقیانوس اطلس و از جانب جنوب به خطه ٔ آنکوموا، سنتونژه، و اونیس و از سمت مشرق به خطه ٔ بری و مارشه محدود است. مرکز این ناحیت شهر پوآتیه است که مسکن قوم پیکتاوی بود. این سرزمین منقسم به پوآتوی سفلی وپوآتوی علیاست، پوآتوی علیا امروز، ایالت های ایکی سوره ٔ وینه را بوجود آورده و پوآتوی سفلی هم ایالت واند را تشکیل میدهد این ناحیت از جهت حاصلخیزی متوسط است. جنگل ها و حیوانات شکاری و ماهی فراوان دارد. انتیمون و معادن آهن و سنگ ساختمانی و مرمر در این ناحیه بسیار است. مستحاثات کثیره در این خطه یافت میشود. وقتی به اکتیان ملحق بوده و در زمان شارلمان کنت نشینی (امارت) جداگانه تشکیل شده بود و کنت های این کنت نشین بتدریج حائز عنوان دوکی گردیده اکتیان را هم ضبط کردند. در سال 1137م. این ناحیه در تملک پادشاه فرانسه بود و سپس بدست دولت انگلیس افتاد و مدت مدیدی مایه ٔ نزاع و کشمکش دو دولت مزبور شد و بالاخره در اواخر مائه ٔ 14 م. بصورت قطعی به فرانسه ملحق گردید.

معادل ابجد

اونیس

127

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری