معنی ایتبال
لغت نامه دهخدا
ایتبال. [ت ِ] (ع مص) ائتبال. ثابت ماندن بر شتران در حالت سواری. (یادداشت بخط مؤلف) (ناظم الاطباء). || خدمت نیکو بجا آوردن شتران را. (ناظم الاطباء). نیکو خدمتی استران را. (از یادداشت بخط مؤلف). || نگهبانی و چراندن شتران را. (ناظم الاطباء). رجوع به ائتبال شود.
ائتبال
ائتبال. [اِءْ ت ِ] (ع مص) رجوع به ایتبال شود.
معادل ابجد
444