معنی ذاریات
لغت نامه دهخدا
ذاریات. (اِخ) نام سوره ٔ پنجاه و یکمین از قرآن کریم. و آن مکیه و دارای شصت آیت است، پیش از سوره ٔ طور و پس از سوره ٔ ق.
ذاریات. (ع ص، اِ) ج ِ ذاریه. بادهای برافشاننده. بادهای افشاننده. بادها که چیزها را ببرد.
ذاریة
ذاریه. [ی َ] (ع ص) باد. باد برنده. باد برافشاننده. ج، ذاریات.
طور
طور. (اِخ) سوره ٔ پنجاه ودومین از قرآن کریم، مکیه و آن چهل ونه آیت است، پس از ذاریات و پیش از نجم.
ق
ق. [قاف] (اِخ) نام سوره ٔ پنجاهمین قرآن که در مکه نازل شد و 45 آیه دارد، پس از سوره ٔ حجرات و پیش از سوره ٔ ذاریات.
فرهنگ عمید
[جمعِ ذاریَه] [قدیمی] پراکندهکنندگان،
[قدیمی] بادهای پراکندهکننده، بادها که چیزهایی را ببرد،
پنجاهویکمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۶۰ آیه، والذّاریات،
حل جدول
سوره پنجاه و یکم قرآن
ختم سوره ذاریات
۱- امام صادق علیه السلام فرمودند جهت فراخی عیش و رفع قحطی ۷۵ بار این سوره را بخوانند.
۲- هر کس این سورع را تلاوت نماید. لااقل یک بار در هر روز بخواند، ثروت حلال برای او به هم رسد، به طوری که متحیر گردد.
۳-مرحوم آیت الله کشمیری می فرمودند: برای رزق، خواندنش موثر است.
۴- قرائت این سوره به همراه سوره های طلاق، مزمل و الم نشرح در هر روز برای توسعه معاش مجرب است به طوری که من حیث لایحتسب می رسد و موجب حیرت عقول می گردد. اگر در روز، این ختم از شما فوت شد، آن را در شب به جای آورید. (مرحوم سیدمحمد خامنه ای تبریزی)
سوره پنجاه و یکم قرآن
ذاریات
از سورههای قرآن
ذاریات، مومنون
از سوره های مکی
فاتحه، انعام، اعراف، یونس، هود، یوسف، ابراهیم، حجر، نحل، اسرا، کهف، مریم، طه، انبیا، مومنون، فرقان، شعرا، نمل، قصص، عنکبوت، روم، لقمان، سجده، سبا، فاطر، یس، صافات، ص، زمر، غافر، فصلت، شوری، زخرف، دخان، جاثیه، احقاف، ق، ذاریات، طور، نجم، قمر، واقعه، ملک، قلم، حاقه، معارج، نوح، جن، مزمل، مدثر، قیامه، مرسلات، نبا، نازعات، عبس، تکویر، انفطار، مطففین، انشقاق، بروج، طارق، اعلی، غاشیه، فجر، بلد، شمس، لیل، ضحی، شرح، تین، علق، قدر، عادیات، قارعه، تکاثر، عصر، همزه، فیل، قریش، ماعون، کوثر، کافرون، مسد، اخلاص، فلق، ناس
فرهنگ فارسی هوشیار
(تک ذاریه) بادها
فرهنگ فارسی آزاد
ذارِیات، پراکننده کنندگان- بادهای پراکنده کننده- نام سوره 51 قرآن است که مکیه می باشد و 60 آیه دارد
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
1312