معنی سرسرا
لغت نامه دهخدا
سرسرا. [س َ س َ] (اِ مرکب) محوطه ای در مدخل سرای که مسقف است. (فرهنگ فارسی معین). گشادگی که درچند اطاق یا راه روها بدان باز شود: سرسرای عمارت.
حل جدول
فارسی به عربی
قاعه، معرض
واژه پیشنهادی
فرهنگ معین
(~. سَ) (اِمر.) راهرو
فرهنگ عمید
فضای سرپوشیده در مدخل عمارت
مترادف و متضاد زبان فارسی
هال
فارسی به انگلیسی
Corridor, Doorway, Foyer, Gallery, Hall, Hallway, Lobby, Porch, Vestibule
فرهنگ فارسی هوشیار
گشادی که در چند اطاق یا راهروها بدان باز شود
فارسی به آلمانی
Halle (f) [noun]
معادل ابجد
521