معنی شوکا

لغت نامه دهخدا

شوکا

شوکا. [ش َ / شُو] (اِ) از جنس گاو کوهی است که به عربی وعل گویند و آن حیوانی است سیاه رنگ بقدر گاومیش کوچکی و به ترکی جریر گویند. در مازندران بسیار است. (انجمن آرا) (آنندراج). به لغت تنکابن وعل است از انواع بقرالوحش. (فهرست مخزن الادویه).

فرهنگ معین

شوکا

(اِ.) کوچک ترین گوزن ایران از راسته جفت سمان دارای کفل سفید و دم کوتاه.

فرهنگ عمید

شوکا

نوعی گوزن کوچک با دم کوتاه و کفل سفید که نوع نر آن شاخ‌دار است و در جنگل‌ها زندگی می‌کند،

چادر یا جامۀ درشت‌بافت،
لباس خشن که درشتیش به‌سبب نو بودن آن باشد،

فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی هوشیار

شوکا

روسی ک بر زه آهوی شاخدار (گویش گیلکی) این واژه را آنندراج پارسی دانسته در واژه نامه مازندرانی نیز آمده (اردک ماهی) روسی ک (گویش گیلکی) سیکا ماهی (سیکا اردک واژه نامه مازندرانی)


شوکا ء

‎ چادر درشت بافته، جامه ی درشت از نوی

حل جدول

شوکا

کوچک‌ ترین گوزن ایران

نام های ایرانی

شوکا

دخترانه، در گویش مازندران آهو

گویش مازندرانی

شوکا

کوچکترین آهوی ایران – شوکاآهوی جنگلی

گاوی به رنگ زرد کم رنگ


اسبه – کین – شوکا

شوکا


نر شوکا

آهوی نر

فرهنگ پهلوی

شوکا

نوعی آهوی خوش خرام، غزال

معادل ابجد

شوکا

327

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری