معنی فنس

فنس. [ف َ ن َ] (ع اِ) نیاز و حاجت که به خاک نشاند و خوار و هلاک سازد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد).

خنس و فنس. [خ ِ ن ِ س ُ ف ِ ن ِ] (اِ مرکب، از اتباع) ناراحتی. اشکال. رنج. سختی.
- به خنس وفنس افتادن، به ناراحتی و اشکال افتادن. به سختی افتادن.

تورى کنار استادیوم

فنس

فنس

فنس

فنس

فنس

فنس

فنس

سازه‌ای برای ایجاد حصار،

نیاز کشنده انگلیسی دیواره پر چین

ناراحتی، اشکال

فنس

فنس

190