معنی قاپو

قاپو. (ترکی، اِ) دروازه. (آنندراج).

علی قاپو. [ع َ] (اِخ) عالی قاپو. عمارتی است تاریخی در اصفهان. رجوع به اصفهان و به عالی قاپو شود.

تخته قاپو. [ت َ ت َ / ت ِ] (ص مرکب) دهقان. که در خانه زندگی کند. شهری. روستایی. روستانشین. حضری. قراری. شهرنشین. ساکن حضر. ساکن شهر. شهرباش. مَدَری، مقابل بدوی و بادی و بادیه نشین.

عالی قاپو. (اِخ) نام قصری است از قصور صفویه واقع در میدان شاه اصفهان. و دارای بنای عالی و مرتفع و تاریخی است که همه ساله مسافران و سیاحان خارجی از آن دیدن میکنند و بنابر مشهور تکمیل آن به دست شاه عباس بوده است. رجوع به اصفهان شود.

داش قاپو. (اِخ) دهی است از دهستان انگوت بخش گرمی شهرستان اردبیل. واقع در 42هزارگزی شمال باختری گرمی و 30 هزارگزی شوسه ٔ گرمی به اردبیل. جلگه، دشت گرمسیر و دارای 83 تن سکنه است. آب آن از چشمه و رود درآورد، محصول آنجا غلات و حبوبات، شغل اهالی آن زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).

دروازه

در بزرگ

از عمارت های صفویان

[تر.] (اِ.) دروازه.

(~.) (ص.) ساکن در نقطه معین.

در، در بزرگ، دروازه،

ساکن شهر یا ده،

Gate

ترکی دروازه (اسم) دروازه در بزرگ.

ترکی ماندگاری: از جایی به جایی باز ایستادن و ماندگار شدن (اسم) ایل را خانه نشین و ساکن ده و شهر کردن اسکان عشایر و ایلها.

109