معنی قریه

Village

قریه

قریه. [ق َرْ ی َ] (اِخ) یمامه را گویند. (معجم البلدان).

قریه. [ق َرْ ی َ / ی ِ] (از ع، اِ) ده. دیه. دهکده. || شهر. || هر جائی که مسکن و مأوای مردمان باشد و دارای بناهای چندی بود متصل و پیوسته به هم. ج، قری. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).

قریه ٔ عاریم. [ق َرْ ی َ / ی ِی ِ ؟] (اِخ) همان قریه ٔ یعاریم است. (کتاب عزرا 2:25) (قاموس کتاب مقدس). رجوع به قریه ٔ یعاریم شود.

قریه ٔ بعل. [ق َرْ ی َ / ی ِ ی ِ ؟] (اِخ) (شهر...) (صحیفه ٔ یوشع 15:6 و 18:14). همان قریه ٔ یعاریم است. (قاموس کتب مقدس).

قریه ٔ سنه. [ق َرْ ی َ / ی ِ ی ِ ؟] (اِخ) همان قریه ٔ سفر و دبیر است، مقابل صحیفه ٔ یوشع (15:15 و 49 و داود 1:11). (قاموس کتاب مقدس).

ده، دهکده، شهر، جمع قری. [خوانش: (قَ یِ) [ع. قریه] (اِ.)]

آبادی بزرگی که دارای خانه‌های بسیار و مزارع باشد روستا، ده،

دهکده، شهر، هر جائی که مسکن و ماوای مردمان باشد و دارای بناهای چندی بود، متصل بهم

همروستا دو یا چند تن که دریک قریه سکونت دارند.

قَریَه، ده، شهر... (جمع: قُری)،

Dorf (n), Ortschaft (f)

ده،دهکده

روستا

آبادی، ده، دهات، دهکده، دیه، رستاق، روستا، قصبه

315