معنی لاعن

لاعن. [ع ِ] (ع ص) دورکننده. || دشنام دهنده. دعای بد و نفرین کننده. (از منتهی الارب).

لاعن ذاجرم. [ع َ ج َ رَ] (ع ق مرکب) لغتی است در لاجرم. رجوع به لاجرم شود.

لاعن شعور. [ع َ ش ُ] (ع ق مرکب) (از: لا + عن + شعور) من حیث لایشعر.

لایشعر. [ی َ ع ُ] (ع ص مرکب) (از: لا + یشعر) نادان: من حیث لایشعر، لاعن شعور.

من حیث لایشعر. [م ِ ح َ ث ُ ی َ ع ُ] (ع ق مرکب) لاعن شعور. بدون ادراک. (یادداشت مرحوم دهخدا).

دشنام دهنده. [دُ دَ هََ دَ / دِ] (نف مرکب) ناسزا گوینده. برشمرنده. زشت گوینده. کسی که دشنام میدهد. (ناظم الاطباء). لاعن. (از منتهی الارب). || (اِ) انگشت سبابه. (ناظم الاطباء).

دورکننده.[ک ُ ن َن ْ دَ / دِ] (نف مرکب) که دور کند. که براند. آنکه کسی یا چیزی را دور سازد. (یادداشت مؤلف). لاعن. (از منتهی الارب): رجل مذب، مرد بسیار دورکننده از حریم خود. (منتهی الارب). رجوع به دور کردن شود.

شنه گر نفرین کننده (اسم) لعن کننده نفرین کننده.

ناخود آگاه ‎ بدون درک مطب، بی اراده.

مونث لاعن و شاهراه

نفرین کننده

لاعن

لاعِن، لعنت کننده، نفرین کننده، لعنتی،

لا عَن شُعُور، غیر عمد و بدون اندیشه، «ناخود آگاه» در اصطلاح روانشناسی،

بدون اراده،
(قید) از روی ناآگاهی،

151