معنی پژوهشگر
لغت نامه دهخدا
پژوهشگر. [پ ِ / پ َ هَِ گ َ] (ص مرکب) پژوهش کننده.
فارسی به ترکی
araştırmacı
حل جدول
محقق
پژوهشگر ایرانی باستان
پورداوود
پژوهشگر ادبی ایرانی
نفیسی
پژوهشگر ادبی با نام سعید
نفیسی
مترادف و متضاد زبان فارسی
پژوهنده، جستجوگر، متتبع، متجسس، متفحص، محقق
فارسی به انگلیسی
فارسی به ایتالیایی
ricercatore
فرهنگ فارسی هوشیار
پژوهش کننده
واژه پیشنهادی
فریبرز همزه ای
ریاضیدان ژاپنی و پژوهشگر در زمینه بدست آوردن مساحت شکلهای منحنی
نائونوبو آجیما
انگلیسی به فارسی
ترکی به فارسی
پژوهشگر
معادل ابجد
1533