معنی ژوپیتر

ژوپیتر. [ت ِ] (اِخ) مشتری. برجیس. سعد اکبر.

ژوپیتر. [ت ِ] (اِخ) ژوپیتر یا زئوس بنابر افسانه های یونان قدیم پسر کیوان است که یونانیان و رومیان او را پدر و خدای خدایان می پنداشتند. ژوپیتر نخست پدر را از آسمانها بزیر افکند، پس از آن دریاها و دوزخ را به برادران خود نپتونوس و پلوتو (رجوع به این دو نام شود) سپرده خود سلطنت آسمانها و زمین را اختیار کرد. زن ژوپیتر ژونو نام داشت و خواهر وی بود که از او وولکانوس و مارس (رجوع به این دو نام شود) بوجود آمدند. نویسندگان یونان و روم قدیم را درباره ٔ ژوپیتر افسانه ها و داستانهای بسیار است. (ترجمه ٔ تمدن قدیم فوستل دُکولانژ ص 481).

ژوپیتر المپین. [ت ِ اُ ل َ ی ِ] (اِخ) نام مجسمه ای باستانی از شاهکارهای فیدیاس مجسمه ساز معروف یونانی که از عجایب سبعه ٔ عالم به شمار است.

ژوپیتر ا آنتیوپ. [ت ِ اِ یُپ ْ] (اِخ) نام تصویر تیتان در موزه ٔ مونیخ. || نام همان تصویر در موزه ٔ لوور. || نام تصویری از آثار رافائل در رُم. || نام تصویری از آثار پوسن در تالار ملی.

Jove, Jupiter

نام ستاره مشتری، خدای خدایان در نزد رومیان قدیم

(تِ) [فر.] (اِ.) مشتری.

مشتری، برجیس،

رئیس خدایان یونان باستان

مشتری

هلن

لدا

تابلویی از گوستاو مورو

لدا

زئوس

1618