گل و لای در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

گل و لای. [گ ِ ل ُ] (اِ مرکب، از اتباع) پس از طغیان آب در رودخانه یا نهر مقداری رسوبات از خود باقی گذارد که آنرا گل و لای خوانند. عَجَل. (منتهی الارب): تَسمیل، گل و لای آوردن دلو از چاه. ضطیط و ضطط؛ گل و لای سخت. تقن، گل و لای چاه.فراش، گل و لای خشک شده بر روی زمین. (منتهی الارب).

لجن

هش

خلاب