نخل هندی چه خواصی دارد و اثرات مفیدش در طب سنتی چگونه است؟
نخل هندی چیست ؟
نخل هندی در ترکیب سقز بتل را به عنوان سقزی بزاق آور مردم تمام مناطق خاور دور از هند تا جنوب چین و گینه می جویند.
تقریبا قسمت اعظم اعضای درخت فوفل از جمله دانه، پوست دانه، شاخه های جوان، جوانه ها و برگ ها و تا حدودی ریشه درخت فوفل در طب سنتی مصارف دارویی دارد.
نام های دیگر نخل هندی
نام های دیگر این گیاه سپاری، تانبول، کوثل، پوفل و فاطویل است.
میوه فوفل
میوه فوفل در ابعاد یک تخم مرغ است، هنگامی که نارس است رنگ پوست خارجی آن سفید و پس از رسیدن رنگ آن زرد نارنجی می شود.
در داخل میوه فوفل یک عدد دانه بیضی شکل که درازای آن حدود ۲ سانتی متر است قرار دارد که رنگ غشای آن قهوه ای بوده، طعم دانه تلخ، قابض و بویی شبیه پنیر دارد.
جویدن مخلوط میوه و برگ فوفل سنتی تاریخی است و در بسیاری از کشورهای آسیایی و اقیانوسه رایج است.
فوفل باید کاملا رسیده مصرف شود و مقدار مصرف خوراکی آن به طور معمول ۴ گرم در روز است.
تنقیه با میوه فوفل
برای تنقیه ۴۰ عدد دانه فوفل را در ۳۰۰ سی سی آب به مدت نیم ساعت بجوشانید تا مقدار آن به ۱۲۰ سی سی برسد، سپس آن را خنک نموده وقبل از صبحانه ناشتا تنقیه نمایید.
روش تنقیه تاثیر قابل ملاحظه ای در کشتن و خروج انگل ها زمانی که هیچ دارویی جواب نداده و یا به دارو دسترسی ندارید، خواهد داشت.
قسمت های مورد استفاده گیاه فوفل شامل دانه، پوست دانه، شاخه های جوان، جوانه ها، برگ ها و تا حدودی ریشه درخت بوده که خواص دارویی دارند.
خواص درمانی و طبیعت نخل هندی
طبیعت نخل هندی سرد و خشک است. خواص دارویی نخل هندی یا فوفل (میوه درخت) به طور خلاصه عبارتند از: ضد انگل (بهترین زمان استفاده، هنگامی است دارو جواب نمی دهد و یا دسترسی ندارید).
- نخل هندی کنده شدن سر انگل کرم نواری از روده ی کولون، مقوی و کمک به دستگاه گوارش، قابض، ضد مالاریا و تب های نوبه ای، پاک کننده ی عفونت، جمع کردن مردمک.
- نخل هندی ضد سرفه و قاعده آور، افزایش ترشح بزاق، از ترکیبات قرص های ضد اسهال، درمان استسقا (آب آوردن شکلم)، نزله های برونشیتی، درمان ناراحتی های مختل کننده ی سیستم ترشح ادرار.
- نخل هندی برای درمان آفتاب زدگی، بیماری بری بری، ضد عفونی کننده برای گلودرد، حنجره و لوله های برونشی، دیفتری و کرم کش برای اطفال.
- نخل هندی جوانه های خام فوفل را به عنوام کرم کش برای اطفال تجویز می کنند.
- نخل هندی درد پهلو را برطرف می کند و مقوی معده است. همچنین اسهال را بند می آورد و عرق بدن را کاهش می دهد.
- نخل هندی اگر ۸ گرم از دانه ی نوع سرخ رنگ آن خورده شود مسهلی خوب، مدر و قاعده آور است.
- نخل هندی جویدن فوفل برای خوشبویی دهان و تسکین حرارت دهان و تقویت لثه و دندان ها مفید است. مزمزه ی دم کرده ی آن نیز این خواص را دارد.
- دانه فوفل مقوی و به هضم غذا کمک می کند. به شکل تنقیه ضد انگل خصوصا برای کندن سر کرم نواری از روده کولون.
- نخل هندی ضد مالاریا و تب های نوبه ای است و نیز ضد سرفه است.
- نخل هندی برای رفع جوش های دهان که در اثر گرمی باشد، دم کرده ی این گیاه مزمزه شود.
- نخل هندی مزمزه کردن دم کرده ی آن باعث تقویت لثه و جلوگیری از خونریزی آن می شود.
- نخل هندی برای یبوست ۸ گرم از دانه سرخ رنگ این گیاه به صورت پودر میل شود.
- از پوست میوه فوفل برای معالجه استسقا و آفتاب زدگی و بیماری بری بری که ناشی از کمبود ویتامین ب ۱ است استفاده می شود.
- در هند و چین از دانه فوفل به عنوان ملین و مدر استفاده می شود.
- در گینه جدید غشای نازک دانه فوفل را پس از گرم کردن بین انگشتان فشار داده و برای تسکین خارش به مواضع می مالند.
- اسانس معطری که از برگ های درخت فوفل با تقطیر گرفته می شود برای معالجه ناراحتی های نزله ای بسیار مفید و موثر است و به عنوان یک ماده ضد عفونی برای رفع ورم گلو و حنجره و لوله های برونشیت مفید است و به علاوه غرغره آن و بخور آن برای دیفتری موثر و مفید است.
- جوانه های خام فوفل را نیز عده ای به عنوان کرم کش به اطفال می دهند ولی آنچه که در مدارک علمی معتبر آمده است، جوانه های خام انتهایی را اگر به بچه ها بدهند برای کشتن انگل روده موثر است و اما در کتب طب سنتی ایرانی آمده است که فوفل از نظر طبیعت سرد و خشک است.
خواص فوفل از زبان ابوعلی سینا
حکیم بوعلی سینا آن را خیلی سرد می داند، در مورد خواص آن معتقدند که قابض است و اعصاب را برای جوش ها و بیماری های گرم دهان، سستی دندان ها و لثه ها و خونریزی لثه مفید است.
درد پهلو را رفع می کند، مقوی معده است و اسهال را بند می آورد. ترشح عرق را کاهش می دهد و دردهای گرم را تسکین می دهد.
اگر ۸ گرم از دانه نوع سرخ رنگ آن خورده شود مسهل خوبی است، مدر است و قاعده آور، معمول است که دانه ها را در آب جوش می دهند و صاف کرده و می خورند.
برای اشخاصی که سنگ کلیه و مثانه دارند مضر است. سینه را خشونت می دهد و برای رفع این مضرات باید با کتیرا خورده شود. مقدار خوراک آن به طور معمول تا ۴ گرم است.
مزمزه دم کرده آن نیز این خواص را دارد. فوفل باید کاملا رسیده مصرف شود و اگر دانه نارس آن خورده شود سرگیجه و خفقان عارض می شود و در این قبیل باید با آب سرد خورده و از راه دهان در گوش ها هوا دمید.
ترکیب شیمیایى فوفل (نخل هندی)
- ۱۵ درصد تانن
- ۱۴ درصد مواد چرب
- کمى قند ساکاروز
- بتا. سیتوسترول
- آلفاکاتچین
- مانّان
- گالاکتان
- گوواکولین
- گوواسین
- آرکودین
- آرکاتین
- آرکولین
- آرکائیدین
خواص درمانى اسانس فوفل
- خوردن اسانس فوفل به عنوان یک ماده ضدّعفونى کننده براى رفع ورم گلو و حنجره و لوله هاى برونشى مفید است.
- غرغره آن و بخور آن براى دیفترى مؤثر است.
خواص درمانى پوست فوفل (نخل هندی)
آب جوشانده پوست فوفل براى معالجه استسقاء و آفتاب زدگى و بیمارى برى برى که ناشى از کمى ویتامینB 1 است استفاده مى شود.
خواص درمانى جوانه فوفل (نخل هندی)
خام نخل هندی را مى توانید به عنوان کرم کش به بچّه ها بخورانید.
خواص نخل هندی در دامپزشکی
مدت هاست که از این گیاه در طب انسانی استفاده نمی شود. این گیاه به شکل گسترده ای به عنوان داروی سرخوشی زا مصرف شده است.
برش های تازه گیاه مزبور بخشی از “معجون جویدنی betel” مورد استفاده تقریباً ۴۵۰ میلیون نفر مردم شرق آسیا می باشد.
(آرکولین در اثر جویدن به آرکاییدین که محرک دستگاه عصبی مرکزی است تبدیل می گردد.) گو اینکه به دلیل نقش گیاه در ایجاد برخی انواع سرطان های دهان، رسم مزبور در حال از بین رفتن است.
در دامپزشکی نیز این گیاه به عنوان کرم کش برای از بین بردن کرم های نواری احشام و سگ ها و نیز درمان قولنج روده اسب ها استفاده می شود.
خواص فوفل در طب هندی و سنتی ایران و چینی
در طب هندی شیره حاصل از دانه های جوان فوفل به عنوان ملین و جوشانده ریشه آن برای درمان ترک خوردگی لب ها به کار برده می شود.
طبع فوفل ، سرد و خشک در درجه سوم بوده استعمال موضعی آن جهت درمان آماس های گرم غلیظ سودمند است. خوشبوکننده دهان، مقوی قلب، لثه و دندان ها می باشد.
در طب چینی از این گیاه برای درمان مواردی مانند هپاتیت مزمن، آماس، اولیگوری، اسهال و بیماری های گوارشی استفاده می شود.
در گذشته از این گیاه به صورت مرهم های جویدنی، جهت درمان بیماری لثه و نیز به عنوان کرم کش استفاده می گردید.
امروزه فوفل تنها در دامپزشکی به عنوان کرم کش، برای درمان حیوانات خانگی به کار برده می شود. به طور کلی مصرف دارویی این گیاه ناچیز است.
