ملک مروت در لغت نامه دهخدا

ملک مروت. [م َ ل ِ م ُ رُوْ وَ](ص مرکب) که مروت شاهان دارد. چون ملوک در جوانمردی و بخشندگی:
آن هم ملک مروت و هم نامور ملک
وآن هم خدایگان سیر و هم خدایگان.
فرخی.