من من در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

من من. [م ِ م ِ] (اِ مرکب) حکایت صوت کسی که ندانسته ای را گوید. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به من من کردن شود.

(مِ مِ) (اِمر.) (عا.) سخن جویده جویده، تأنی و درنگ بسیار در سخن گفتن، تَمجْمُج.

(اسم) سخن جویده جویده و تو دماغی تانی و درنگ بسیار در سخن گفتن: } شنوندگان او یعنی سید میران و هما از من منهای نا مفهومش رو ی هم رفته چیزهایی که باید بفهمند فهمیدند. . { (شام. ‎ 363)