چشم بینا در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

چشم بینا. [چ َ / چ ِ م ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) چشم روشن و بیننده. (آنندراج):
فکر کن شکر بگو بین که کف خاکی را
چشم بینا دل دانا و زبان گویا داد.
(از آنندراج)

چشم بینا. [چ َ / چ ِ] (ص مرکب) کسی که چشم او دور را خوب بیند و تیزچشم باشد. دوربین. || بیناچشم. روشن بین. عاقبت بین. دورنگر.