گلیکوژن در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

(گِ کُ ژِ) [فر.] (اِ.) هیدرات کربنی که در سلول های جانوری ذخیره می شود، نشاسته حیوانی.

شکلی از هیدرات کربن که در اندام‌های جانوران به‌ویژه در کبد ذخیره می‌شود و از نظر خواص مانند نشاسته است، نشاسته حیوانی،

(اسم) جزو گلوسید ها و از دسته کلوئید های ازژن است. گرد سفید رنگی است که با محلول لوگل رنگ قرمز نارنجی میدهد. وزن مولکولیش زیاد و در حدود 2500 است (در صورتیکه وزن مولکولی نشاسته در حدود 20000 است) . گلیکژن در نتیجه تراکم مولکولهای گلوکز با از دست دادن آب در کبد تولید و ذخیره میگردد و تدریجا بصورت گلوکز از راه ورید فوق کبدی خارج و وارد خون میشود و در اختیار انساج قرار میگیرد. مقدار گلوکز موجود در خون همیشه ثابت و معادل یک گرم در لیتر است در کبد دیاستازی بنام گلیکژ ناز وجود دارد که مستقیما گلیکژن را به گلوکز تبدیل میکند. مقدار گلیکژن کبد بطور طبیعی 5 تا 10 درصد وزن کبد است گلیکوژن.