معنی آفتاب گردک
لغت نامه دهخدا
آفتاب گردک. [گ َ دَ] (اِ مرکب) حرباء. آفتاب پرست. بوقلمون. || گل آفتاب پرست. || خبازی. پنیرک.
فرهنگ معین
(گَ دَ) (اِمر.) نک آفتاب پرست.
فرهنگ عمید
آفتابپرست
گل آفتابگردان،
حل جدول
ورتاج
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) حربا بوقلمون آفتاب پرست آفتاب گردان آفتاب گردش، آفتاب پزست، آذریون آفتاب پرست، پنیرک خبازی آفتاب پرست
معادل ابجد
728