معنی آیه
لغت نامه دهخدا
آیه. [ی َ] (ع اِ) آیت. ج، آیات، آی.
- آیه ٔ حجاب، آیه ٔ سی و یکم سوره ٔ نور 24.
- آیه ٔ سجده، هر یک از چهار آیت ذیل: آیه ٔ 15 از سوره ٔ 32. آیه ٔ 37 از سوره ٔ 41. آیه ٔ 62 از سوره ٔ 53. آیه ٔ 19 از سوره ٔ 96.
- آیه ٔ سخّر، آیه ٔ 12 از سوره ٔ 16.
- آیه ٔ شهاده، آیه ٔ هیجدهم از سوره ٔ آل عمران 3.
- آیه ٔ فتح، آیه ٔ اول از سوره ٔ فتح 48.
- آیه ٔ نور، آیه ٔ سی و پنجم از سوره ٔ نور 24.
- آیه ٔ و ان یکاد، آیه ٔ پنجاه و یکم از سوره ٔ القلم 68:
حضور خلوت انس است و دوستان جمعند
و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید.
حافظ.
و رجوع به آیت شود.
فرهنگ معین
(یِ) [ع.] (اِ.) آیت. ج. آیات.
فرهنگ عمید
آیت
حل جدول
جمله قرآنی
فرهنگ واژههای فارسی سره
نشانه، یادگار، چمراس، نشانی
مترادف و متضاد زبان فارسی
آیت، علامت، مارک، نشان، نشانه
فارسی به انگلیسی
Verse
فارسی به ترکی
âyet
نام های ایرانی
دخترانه، هر یک از پاره های مشخص سوره های قرآن و دیگر کتابهای آسمانی، نشانه
فرهنگ فارسی هوشیار
نشان نشانه، گواه، چمراس (اسم) آیت جمع: آیات.
فارسی به ایتالیایی
versetto
معادل ابجد
16