معنی ابتداع

ابتداع. [اِ ت ِ] (ع مص) چیزی نو آوردن. نو پیدا کردن. (زوزنی). نو آوردن. چیزی نو نهادن. || اهل بدعت شدن.

نوآوردن، چیز تازه ای آوردن، بدعت نهادن. [خوانش: (اِ تِ) [ع.] (مص م.)]

چیز تازه‌ای آوردن، نوآوری،
بدعت،

نوآوری،بدعت

نوآوری، نویابی

چیز نو آوردن

اِبْتداع، خلق کردن، جدید و بدیع آوردن.
َ

478