معنی ابرام

ابرام. [اَ] (اِخ) (به معنی پدر عالی) برحسب روایات یهود نام اوّلی حضرت ابراهیم بوده و سپس به ابراهام موسوم شد یعنی پدر جماعت بسیار.

ابرام. [اَ] (ع ص، اِ) ج ِ بَرَم. کمزنان. آنان که از بخل قمار نکنند.

ابرام. [اِ] (ع مص) سخت بتافتن. (زوزنی). رَسن دوتا تافتن. جامه به ریسمان دوتا بافتن. || استوار کردن. کار محکم کردن. || بستوه آوردن. سُته کردن. تنگ آوردن. بجان آوردن. || گران کردن. || سختی. || ملول کردن. گرانی کردن. دردسر دادن:
ای بتو دل گشته خرم قوی
سخت قوی پشتی دارم بتو
تا بضرورت نرسد کار من
واﷲ کابرام نیارم بتو.
مسعودسعد.
|| شکوفه برآوردن. || مقابل نقض.
- ابرام کردن حکمی، مقابل نقض کردن آن.
- محکمه ٔ نقض و ابرام، محکمه ٔ تمیز.
و در فارسی با آوردن و کردن صرف شود.

استوار کردن، محکم کردن کار، پافشاری کردن، اصرار کردن، به ستوه درآوردن، شکوفه برآوردن. [خوانش: (اِ) [ع.] (مص م.)]

اصرار کردن، پافشاری کردن در امری،
(حقوق) تٲیید حکم یک دادگاه در دادگاه بالاتر یا هم‌ارزش،
[قدیمی] استوار کردن، استواری،
[قدیمی] به ستوه آوردن،
[قدیمی] تٲیید کردن،

اصرار، پافشاری

پافشاری، پافشاری کردن، استوار کردن

اصرار، پافشاری، تاکید، مداومت، پیله، لجاجت، استوارسازی، ایستادگی، پایداری، مقاومت،
(متضاد) نقض

Importunity, Insistence, Persistence, Urgency

اهمیه

در امری پافشاری کردن

اِبْرام، تأیید و تأکید کردن، محکم کردن، ثابت کردن، اصرار و پافشاری کردن،

244