معنی ابوتراب
لغت نامه دهخدا
ابوتراب. [اَ ت ُ] (اِخ) کنیت امیرالمؤمنین علی علیه السلام است. بوتراب. رجوع به علی بن ابی طالب بن عبدمناف شود.
ابوتراب. [اَ ت ُ] (اِخ) از متأخرین شعرای ایران، معاصر شاه عباس اول صفوی. مولد او جوشقان و منشاء وی کاشان و در سال 1026 هَ. ق. درگذشت.
ابوتراب. [اَ ت ُ] (اِخ) لغوی نحوی. او راست: کتاب الاعتقاب در لغت و کتاب الاستدراک علی الخیل فی المهمل و المستعمل و جماعتی بر این کتاب نقض نوشته اند. (ابن الندیم). و رجوع به محمدبن جعفر همدانی... شود.
حل جدول
کنیه امام علی (ع)
معادل ابجد
612