معنی افل
لغت نامه دهخدا
افل. [اَ] (ع مص) غایب و ناپدید شدن. || خشک شدن شیر حیوان شیرده. (ناظم الاطباء).
افل. [اَ ف َل ل] (ع ص، اِ) تیغ رخنه دار. (آنندراج): سیف افل، تیغ رخنه دار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تیغ رخنه شده. (از تاج المصادر بیهقی). رخنه ٔ کارد و شمشیر. (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی). || (اِخ) نام شمشیر عدی بن حاتم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).
افل. [اَ ف َ] (ع مص) شاد گردیدن. || خشک گردیدن شیر شیردهنده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب).
حل جدول
غروب کننده
معادل ابجد
111