معنی اوده

لغت نامه دهخدا

اوده

اوده. [اَ دَ] (اِخ) نام شهری بسیار قدیمی در شمال هندوستان کنار نهر کوکره ازتوابع رود گنگ و نزدیک شهر فیض آباد و در 125 هزارگزی مشرق لکهنو و در 190 هزارگزی شمال غربی فارس واقع است. در سابق شهری آبادان بوده است. جامعی بزرگ در این شهر بنا شده و آثار عتیقه دارد. (قاموس الاعلام).

لکنو

لکنو. [ل ُ ن ُ] (اِخ) شهری به هندوستان کرسی ایالت اوده و دارای 387000 تن سکنه.

بالیانبولی

بالیانبولی. (اِخ) نام قصبه ٔ مرکز جزء قضای اوده مشک از سنجاق ازمیر از ولایت آیدین که در 28 هزارگزی جنوب شرقی اوده مشک واقع است و شامل 24 پارچه آبادی است. و رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1218 شود.

ثریا جاه

ثریا جاه. [ث ُ رَی ْیا] (اِخ) تخلص امجدعلی شاه یکی از حکمرانان اوده ٔ هندوستان. رجوع به امجدعلی شاه شود. (قاموس الاعلام).

پهولپور

پهولپور. [] (اِخ) نام قصبه ای است در هندوستان.در 32 هزارگزی شمال غربی بنارس و یکی از ایستگاههای خط آهن میان اوده و رحیلقند. (قاموس الاعلام ترکی).

حسن ازمیری

حسن ازمیری. [ح َ س َ ن ِ اِ] (اِخ) ابن محمدبن حسن اوده مشی رومی. مدرس حنفی. درگذشته ٔ 115 هَ. ق. او راست: تذکرهالابواب. (هدیهالعارفین ج 1 ص 297).

سراو

سراو. [س َ رَ ئو] (اِخ) نام رودخانه ای است که شهر اوده در کنار آن رودخانه واقع است در هندوستان. (از برهان) (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین).

صوبه

صوبه. [ص َ ب َ] (ع اِ) مملکت و کشور و دیار که مشتمل بر اضلاع و پرگنه جات مختلف باشد مثل صوبه ٔ بنگاله و صوبه ٔ بهار و صوبه ٔ اوده. (آنندراج).

تپه

تپه. [ت َ پ َ] (اِخ) قریه ای است تابع سنجاغ ازمیر از ولایت آیدین که در قضای اوده مش قرار دارد. در اطراف این قریه یک رشته خرابه ها و آثار عتیقه وجود دارد. (از قاموس الاعلام ترکی).

ابراهیم آباد

ابراهیم آباد. [اِ] (اِخ) نام قصبه ای در شمال غربی هندوستان در ناحیه ٔ اوده از ولایت برانیکی بر ساحل رود کومتی یکی از آبراهه های گنگ.مردم آن 3095 تن و بازاری بزرگ برای حبوبات دارد.

پیهانی

پیهانی. (اِخ) نام قصبه ای است در خطه ٔ اوده از هندوستان و در قضای هردوی از ایالت سیتاپور، واقع در 28 هزارگزی شمال شرقی هردوی. وزیر اکبرشاه صدر جهان مشهور در این قصبه مدفون است و مقبره ٔ بسیار باشکوه و مسجدجامع به غایت زیبا دارد. (از قاموس الاعلام ترکی).