معنی اکاذیب

اکاذیب. [اَ] (ع اِ) ج ِ اُکذوبَه. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج ِ کاذب خلاف قیاس، چنانکه اباطیل جمع باطل. یا آنکه جمع اکذاب باشد و اکذاب جمع کذب. (غیاث اللغات) (آنندراج). و رجوع به اکذوبه شود. || دروغها و خبرهای دروغ. (ناظم الاطباء): بلکه مصدق اکاذیب و محقق اباطیل او شود. (تاریخ جهانگشای جوینی). به اهالی قهستان پیغامی دادیم ملایم مضامین آن اکاذیب. (تاریخ جهانگشای جوینی). اهل هند به خرافات و اکاذیب خویش نسبت آن مبانی به دویست تا سیصد هزار سال کرده. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 414).

(اَ) [ع.] (اِ.) جِ اکذوبه، دروغ ها، سخنان واهی.

دروغ‌ها،

دروغ ها

درو غها، دروغ ها، ژاژه ها

دروغ ها

Canard

خبرهای دروغ، دروغها

اَکاذِیب، دروغها، سخنهای دروغ، خبرهای دروغ (مفرد: اُکْذُوبَه)،

734