معنی ایسلند | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

ایسلند

ایسلند. [ل َ] (اِخ) غربی ترین کشور اروپایی ودارای 162700 تن جمعیت است که شامل جزیره ٔ ایسلند وچند جزیره ٔ دیگر میشود. پایتختش ریکیاویک است. ایسلند فلاتی است مرتفع و مرتفعترین نقاطش در یخ پهنه هایی است که بزرگترین آنها واتنا یوکول میباشد. کوههای آتشفشان دارد و هوایش بسبب جریان آتلانتیک شمالی ملایم ومرطوب است. فقط 25% ایسلند قابل سکنی است. جنگل ندارد ولی دارای مراتع فراوان است. زبان جدید ایسلندی تقریباً همان زبان نورس قدیم است. حکومت ایسلند جمهوری مستقل است و در سال 1946م. بعضویت سازمان ملل متحدپذیرفته شد و به برنامه ٔ احیای اقتصاد اروپا و سازمان پیمان آتلانتیک شمالی ملحق گردید. (از دائره المعارف فارسی). آیسلند. رجوع به فرهنگ فارسی معین شود.