معنی باتک

لغت نامه دهخدا

باتک

باتک. [ت ِ] (ع ص) برّان: سیف باتک، شمشیر برّان. (منتهی الارب) (آنندراج). تیز.

باتک. [ت ِ] (اِخ) نام شمشیر مالک بن کعب همدانی. (منتهی الارب) (آنندراج).

باتک. [ت َ] (اِخ) دهی ازبخش سرباز شهرستان ایرانشهر در 13هزارگزی خاور سرباز، کنار راه مالرو سرباز به زابلی. کوهستانی، گرمسیر، مالاریائی. سکنه ٔ آن 300 تن است. آب آن از رودخانه و محصول آن غلات، خرما، برنج کاری و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8).

فرهنگ عمید

باتک

قاطع، بران،

حل جدول

باتک

تیز

فرهنگ فارسی هوشیار

باتک

شمشیر برنده

معادل ابجد

باتک

423

قافیه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری