معنی بادیه نشینی
لغت نامه دهخدا
بادیه نشینی. [ی َ / ی ِ ن َ/ ن ِ] (حامص مرکب) چادرنشینی. صحرانشینی. تبدّی.
حل جدول
بدویت
معادل ابجد
442