معنی باساز
لغت نامه دهخدا
باساز. (ص مرکب) دارنده ٔ ساز و برگ. آماده. مهیا. مرتب:
ازاو کار مقدس چو باساز گشت
سوی ملک مغرب عنان تاز گشت.
نظامی.
حل جدول
مهیا
معادل ابجد
71