معنی بلامعارض
لغت نامه دهخدا
بلامعارض. [ب ِ م ُ رِ] (ع ص مرکب) (از: ب + لا (نفی) + معارض) بدون معارض. بلامنازع. (فرهنگ فارسی معین). بلامانع.
حل جدول
بدون رقیب
مترادف و متضاد زبان فارسی
قید بلامنازع، بیبدیل، بیمعارض، بیرقیب، یکهتاز
معادل ابجد
1144