معنی بنت

لغت نامه دهخدا

بنت

بنت. [ب ِ] (ع اِ) دختر. (مهذب الاسماء) (غیاث اللغات) (ترجمان القرآن) (آنندراج). دختر. و مؤنث ابن نیست بلکه صیغه ٔ جداگانه ای است و در وقت نسبت، بنتی و بنوی گویند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (کشاف اصطلاحات الفنون). اِبْنه. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). ج، بنات. (مهذب الاسماء): پوراندخت بنت کسری زنی سخت عاقل و عادل و نیکوسیرت بود. (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 110).


بنت فکر

بنت فکر. [ب ِ ت ُ ف ِ] (ع اِ مرکب) رجوع به بنت الفکر شود.


بنت المخاض

بنت المخاض. [ب ِ تُل ْ م َ] (ع اِ مرکب) رجوع به بنت مخاض شود.


بنت عمیس

بنت عمیس. [ب ِ ت ُ ع ُم َ] (اِخ) رجوع به اسماء بنت عمیس الخثعمیه شود.


بنت شفاه

بنت شفاه. [ب ِ ت ُ ش ِ] (ع اِ مرکب) سخن. (انجمن آرای ناصری). رجوع به بنت الشفه شود.


بنت اللبون

بنت اللبون. [ب ِ تُل ْ ل َ] (ع اِ مرکب) رجوع به بنت لبون شود.


بنت جبل

بنت جبل. [ب ِ ت ُ ج َ ب َ] (ع اِ مرکب) رجوع به بنت الجبل شود.


بنت عنب

بنت عنب. [ب ِ ت ُ ع ِ ن َ] (ع اِ مرکب) رجوع به بنت العنب شود.

فرهنگ معین

بنت

(بِ) [ع.] (اِ.) دختر. ج. بنات.

فرهنگ عمید

بنت

دختر،

حل جدول

بنت

دختر عرب

مترادف و متضاد زبان فارسی

بنت

دخت، دختر، صبیه،
(متضاد) ابن

عربی به فارسی

بنت

دختر , دختربچه , دوشیزه , کلفت , معشوقه

فرهنگ فارسی هوشیار

بنت

دختر

فرهنگ فارسی آزاد

بنت

بِنت، دختر (جمع: بَنات)، (این کلمه مؤنث اِبن نمی‌باشد)،

معادل ابجد

بنت

452

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری