معنی بندیمه
لغت نامه دهخدا
بندیمه. [ب َ م َ / م ِ] (اِ) تکمه و گوی گریبان را گویند و بجای میم، نون هم بنظر آمده است که بندینه باشد. (برهان). بندینه. تکمه و گوی گریبان را گویند و آنرا بندمه نیز گویند. (آنندراج) (از انجمن آرا). بندمه. بندیمه. بندنه. تکمه و گوی گریبان. (فرهنگ فارسی معین).گویک گریبان و آن را انگل و انگله نیز گویند. (شرفنامه ٔ منیری). رجوع به بندمه و بندنه و بندینه شود.
بندینک
بندینک. [ب َ ن َ] (اِ) رجوع به بندیمه و بندنه و بندینه شود.
بندمه
بندمه. [ب َ دِ م َ / م ِ] (اِ) تکمه. گوی گریبان. (برهان) (آنندراج) (رشیدی) (ناظم الاطباء).بندیمه. بندنه. بندینه. تکمه. گوی گریبان. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به بندیمه و بندنه و بندینه شود.
بندینه
بندینه. [ب َ ن َ/ ن ِ] (اِ) رجوع به بندیمه و بندمه و بندنه شود.
بندنه
بندنه. [ب َ دِ ن َ / ن ِ] (اِ) بقچه ٔ بزرگ محتوی جامه و پارچه یا چیزهای دیگر بسیار. رزمه و بقچه که محتویات آن بسیار باشد. بسته ٔ بزرگ. (یادداشت بخط مؤلف). || بندمه و گوی گریبان و تکمه. (ناظم الاطباء). بندمه. بندیمه. بندینه. رجوع به بندمه و فرهنگ فارسی معین شود.
فرهنگ معین
حل جدول
دگمه
فرهنگ فارسی هوشیار
معادل ابجد
111