معنی بنو

بنو. [ب َ] (اِ) خرمن هر چیز را گویند اعم از گندم و جو وکاه و غیر آن. (برهان) (آنندراج). خرمن و غله ٔ دروکرده ٔ توده نموده. (ناظم الاطباء). رجوع به بنوه شود.

بنو. [ب َ] (ع اِ) ج ِ ابن. پسران و اخلاف. (ناظم الاطباء).

(بُ) (اِ.) = بنوه: خرمن گندم و جو و کاه و مانند آن.

خرمن، خرمن گندم یا جو،
تودۀ چیزی،
غله،

خرمن

Shock

پایین مزرعه و زمین و یا آبادی، آبی که از پایین مزرعه خارج...

(اسم) غله درو کرده توده ساخته خرمن گندم و جو و کاه و مانند آن، غله.

58