معنی بهیار

بهیار. [ب ِه ْ] (ص مرکب) دوشیزه یا زنی که دوره ٔ آموزشگاه پرستاری را بپایان رسانیده و با رتبه ٔ بهیاری در بیمارستانها بسمت پرستار مشغول کار است. (فرهنگ فارسی معین).

(بِ) (اِ.) پرستار، آن که پس از طی دوره های خاصی اجازه دارد بخشی از وظایف پرستاران را انجام دهد.

کسی که دورۀ آموزشگاه پرستاری را به پایان رسانیده و در بیمارستان یا درمانگاه مشغول کار باشد،

پرستار،
(متضاد) بیمار، مریض

همکار پرستار

بهیار

بهیار

بهیار

بهیار

Paramedic

دوشیزه یا زنی که دوره آموزشگاه پرستاری به پایان رسانده و با رتبه بهیاری در بیمارستانها بسمت پرستار مشغول بکار میشود

بهیار

بهیار

بهیار

بهیار

218