معنی تسبیح گفتن

تسبیح گفتن. [ت َ گ ُ ت َ] (مص مرکب) تأویب. عبادت خدا. نام خدا را به پاکی بر زبان آوردن:
یارب بدست او که قمر زد دو نیم شد
تسبیح گفت در کف میمون او حصا.
سعدی.
و رجوع به تسبیح و دیگر ترکیبات آن شود.

(~. گُ تَ) [ع - فا.] (مص م.) نیایش خدای را کردن.

ذکر کردن

نیاییدن نیایش خدای کردن ذکر خدای کردن.

1030