معنی تیول

تیول. (اِ) جاگیر مدد معاش و این لفظ ترکی است. و درمدار تَیول. (غیاث اللغات) (آنندراج). تملک و تصرف ملک و عقار و زمین داری. (ناظم الاطباء). واگذار کردن دولت خالصه ای از خالصه ها یا مالیات قریه ای را به یکی از نوکران خود در ازاء مواجب او در تمام عمر. با بودن و دادن صرف میشود. (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

Bailiwick

(اسم) فرمان یا سندی مبنی بر واگذاری تیول بکسان تیول نامچه.

(صفت) دارنده تیول

عمل و شغل تیول دار تیول داشتن.

(اسم) فرمان یا سندی مبنی بر واگذاری تیول بکسان تیول نامچه.

ترکی برشداد بخشی از داراک که از خود می برند و به کسی می بخشند آزاتی (اسم) واگذاری درآمد و هزینه ناحیه معینی است از طرف پادشاه و دولت باشخاص براثرابراز لیاقت یا بازی مواجب و حقوق سالیانه (ایلخانان تاقاجاریه) اقطاع.

(تُ یُ) [تر.] (اِ.) واگذاری زمین و ملک به کسی از طرف پادشاه که آن شخص از طریق مالیات آن ملک برای خود درآمدی فراهم می آورد.

تُیُول، (این کلمه در اصل تُرکی است) مِلک واگذاری از طرف دولت یا پادشاه، درآمد و هزینه واگذاری منطقه ای بشخص یا خانواده ای (از طرف دولت یا پادشاه)،

در دورۀ ایلخانی تا قاجار ملک و سرزمینی که از طرف پادشاه به کسی واگذار می‌شد تا از درآمد آن زندگی کرده و وظیفه و مستمری خود را از مالیات آن وصول کند، اقطاع،

کسی که تیول را به او واگذار کرده‌اند،

قلمرو فرمانروایی

ضیاع، ملک اربابی، اقطاع، قلمرو فرمانروایی، حیطه نفوذ

اقطاعی

اقطاعی

Achieved schaffte, Erreichen, Erreichte, Schaffen

446