معنی جف

(جَ فَّ) [ع.] (ص.) خشک، بی آب، پژمرده.

هر چیز تُهی، سالخورده، کهن. [خوانش: (جُ فّ) [ع.] (اِ. ص.)]

خشکی،

میان تهی

جماعت و گروهی از مردم فراهم آوردن و بردن مال خود را

جَُفّ، خشک- توخالی- مُصْلح- بزرگ قوم- اکثر و بیشترِ (مردم)،

83