معنی جمیل

(جَ) [ع.] (ص.) زیبا، نیکو.

آراسته، پریچهر، خوب، خوبرو، خوشنما، خوش‌آیند، خوشکل، خوشگل، زیبا، زیبارو، شکیل، صبیح، قشنگ، ناز، نیکو، وجیه

Beautiful

خوب، زیبا، نیکو، نیکو سیرت، پیه گداخته

نیکیاد

روش نیکو

جَمِیْل، خوب، نیکو، زیبا، (جمع:جُمَلاء) ایضاً: خوبی، نیکی، احسان، عمل پسندیده،

زیبا، خوشگل،
[مجاز] شایسته،
خوب، نیکو،

وسیم

زیبا , قشنگ , خوشگل , عالی , تاحدی , شکیل , خوش نما , خوب , بطور دلپذیر , قشنگ کردن , اراستن , صحنه ای , نمایشی , مجسم کننده , خوش منظر

ام جمیل. [اُم ْ م ِ ج َ] (اِخ) فاطمه دختر خطاب و خواهر عمربن خطاب خلیفه ٔ دوم بوده است. (از ریحانه الادب ج 6 ص 214).

ام جمیل. [اُم ْ م ِ ج َ] (اِخ) زنی صحابی از طایفه ٔ ابوهریره و در وفا ضرب المثل بوده و «اوفی من ام جمیل » از امثال سائر است. گویند قومی می خواستند ضراربن خطاب را بکشند. ضرار به این زن پناه آورد و او با اهتمام تمام از وی دفاع کرد و از کشته شدن او را رهایی بخشید. و رجوع به جمهرهالامثال و مجمع الامثال و تذکره الخواتین ص 35 و خیرات حسان ج 1 ص 40 و المرصع و ریحانه الادب ج 6 ص 213 شود.

ام جمیل. [اُم ْ م ِ ج َ] (اِخ) دختر مجلل بن عبداﷲبن قیس و از زنان فاضل و خردمند و از سبقت گیرندگان به دین اسلام بوده است. با حاطب بن حارث بن مغیره ازدواج کرد و با وی به حبشه رفت. (از ریحانه الادب ج 6 ص 214).

ام جمیل. [اُم ْ م ِ ج َ] (اِخ) خواهر ابوسفیان و زن ابولهب که در قرآن کریم بعنوان حماله الحطب یاد شده است و بکینه و عداوت نسبت به پیغمبر اسلام مشهور بوده است. رجوع به عیون الاخبار ج 2 ص 197 و قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1034 و ریحانه الادب ج 6 ص 214 شود.

علی جمیل. [ع َ ج َ] (اِخ) نویسنده و روزنامه نگار بود و به سال 1308 هَ. ق. در موصل متولد شد و در آنجا روزنامه ٔ «صدی الجمهوریه» را منتشر ساخت. و در آغاز تشرین اول سال 1928 م. (1374 هَ.ق.) در حلب درگذشت و جسد او را به موصل منتقل کردند. او راست: التحفهالسنیه فی الهدیهالسنوسیه. (از معجم المؤلفین بنقل از لغهالعرب رفائیل بطی ج 7 ص 132).

اصغر عبداللهی

83