معنی جهان

عالم، دنیا، زمین. [خوانش: (جَ) [په.] (اِ.)]

(جَ یا جِ) (ص فا.) جهنده.

=جهاندن
(صفت، قید) در حال جهیدن، جهنده،

گیتی، دنیا، عالم، کیهان،
کرۀ زمین،
[مجاز] مردم دنیا،
[قدیمی، مجاز] حیات، زندگی: سیاوش چو گشت از جهان ناامید / بر او تیره شد روی روز سپید (فردوسی۱: ۴۰۲)،
* جهان ‌سوم: (سیاسی) مجموع کشورهای درحال‌توسعه. δ جهان اول، کشورهای بزرگ صنعتی غرب و جهان دوم، کشورهای بزرگ صنعتی کمونیست، پیش از فروپاشی شوروی سابق بوده است،

آفاق، دنیا، عالم، گیتی، روزگار، زمانه

گیتی

آفاق، دنیا، عالم، کره‌ارض، گیتی، روزگار، زمانه

Creation, Macrocosm, Universe, World

dünya

evren

دنیا، عالم، کون

پسرانه، دنیا، عالم، گیتی، کیهان، کیهان، عالم، گیتی، به صورت پسوند و پیشوند همراه با بعضی نامها می آید و نام جدید می سازد مانندملک جهان، جهان آفرین

عالم از زمین و کرات آسمانی، دنیا، گیتی، عالک ظاهر

mondo

universo

Welt (f)

59