معنی حق السکوت

حق السکوت. [ح َق ْ قُس ْ س ُ] (ع اِ مرکب) رشوه و پاره ای که دهند داننده ٔ رازی را تا افشاء آن نکند:
آمد و خفت و آرمید تنش
مهر حق السکوت بر دهنش.
نظامی.

(~ُ سُُ) [ع.] (ص مر.) پول یا مالی که برای پنهان نگه داشتن رازی به کسی داده شود.

پولی که کسی برای فاش نکردن سرّی از دیگری می‌گیرد،

شانتاژ

خموشانه

خموشانه

Blackmail, Hush Money

رشوه و پاره که دهند داننده رازی را تا افشا نکند

625