معنی خودمانی
لغت نامه دهخدا
خودمانی. [خوَ / خ ُ دِ] (ص نسبی) محرم. مقابل بیگانه. خودی.
فرهنگ معین
(خُ دِ) (ص نسب.) خودی، خصوصی، بی تعارف و تکلف.
فرهنگ عمید
[عامیانه] مانند خودی، بیتکلف،
(قید) با حالتی به دور از تکلف: خودمانی حرف میزد،
حل جدول
مترادف و متضاد زبان فارسی
آشنا، محرم، خودی،
(متضاد) بیگانه، غریبه، نامحرم، بیتکلف، خودحال، یکرنگ،
(متضاد) متکلف، صمیمی، صمیمانه، بیتکلفانه، خودحالانه،
(متضاد) رسمی، خصوصی، محرمانه، انتیمشدن، بیریا شدن،
(متضاد) متکلف بودن
فارسی به انگلیسی
Casual, Chummy, Confidential, Entre Nous, Familiar, Homely, Homespun, Homey, Informal, Informally, Inside, Nonstandard, Pickup, Private, Shirt-Sleeve, Slangy, Unbuttoned, Unceremonious
فارسی به عربی
الیف، بسیط، عائلی، عارف، عمیق، مالوف
فرهنگ فارسی هوشیار
محرم، خودی
فارسی به آلمانی
Eingeweihte (m) (f), Mitglied (n), Andeuten, Familiär, Familiär, Geläufig, Innig, Intim, Stimmungsvoll, Vertraut, Vertraut
معادل ابجد
711