معنی خوش رکاب
لغت نامه دهخدا
خوش رکاب. [خوَش ْ / خُش ْ رِ] (ص مرکب) اسب مطیع. اسب فرمانبردار و باتعلیم و رام. (ناظم الاطباء).
فرهنگ معین
(~. رِ) [فا - ع.] (ص مر.) مرکوبی که نیکو سواری دهد و تند رود.
فرهنگ عمید
ویژگی مَرکبی که رام و تربیتشده و خوب سواری میدهد،
حل جدول
سریالی از علی شاه حاتمی
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) مرکوبی که نیکو سواری دهد و تند رود.
معادل ابجد
1129