معنی خوش رکاب

لغت نامه دهخدا

خوش رکاب

خوش رکاب. [خوَش ْ / خُش ْ رِ] (ص مرکب) اسب مطیع. اسب فرمانبردار و باتعلیم و رام. (ناظم الاطباء).

فرهنگ معین

خوش رکاب

(~. رِ) [فا - ع.] (ص مر.) مرکوبی که نیکو سواری دهد و تند رود.

فرهنگ عمید

خوش رکاب

ویژگی مَرکبی که رام و تربیت‌شده و خوب سواری می‌دهد،

حل جدول

خوش رکاب

سریالی از علی شاه حاتمی

فرهنگ فارسی هوشیار

خوش رکاب

(صفت) مرکوبی که نیکو سواری دهد و تند رود.

معادل ابجد

خوش رکاب

1129

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری