معنی خوش ‌باور

خوش باور. [خوَش ْ / خُش ْ وَ] (ص مرکب) زودباور. آنکه هر گفته را راست دارد و همه کس را استوار داند. مقابل دیرباور یا بدباور. یقنه. میقان. میقانه. ذویقین. (یادداشت مؤلف).

ویژگی کسی که خبر یا سخنی را زود باور می‌کند، ساده‌دل، ساده‌لوح، زودباور،

ساده ‌دل

Credulous, Dewy-Eyed, Simple-Minded, Simpleton

سریع التصدیق

ساده دل

هالو

دهن بین

1115