معنی دودلی

دودلی. [دُ دِ] (حامص مرکب) حالت و چگونگی دودل. ارتیاب. شک ورزیدن. دودل بودن. دودله بودن. تردید. تردد. تعلل. شک. ذبذبه. تذبذب. شک و تردید. مردد بودن. (یادداشت مؤلف):
ادبم مکن که خردم خللم مبین که خاکم
ببر از نهاد و طبعم دودلی و ده زبانی.
نظامی.

تشکک

شک، ریب، تشکک

ایهام

بی‌ثباتی، تذبذب، تردد، تردید، حیرت، شبهه، شک، وسواس،
(متضاد) قاطعیت

Ambivalence, Demur, Doubt, Dubiety, Hesitancy, Hesitation, Indecision, Limbo, Qualm, Question, Scruple, Scrupulosity, Uncertainty, Vacillation, Vibration

تردد، شک

indecisione

ابهام

54