معنی دوندگی

دوندگی. [دَ وَ دَ / دِ] (حامص) حالت و چگونگی دونده. (یادداشت مؤلف). دویدگی و تک و دو. (ناظم الاطباء). قِمصی ّ؛سخت دوندگی. (منتهی الارب). و رجوع به دونده و دویدن شود. || کوشش. (ناظم الاطباء). سعی و تلاش.جد و جهد رفت و آمد و تلاش بسیار برای وصول طلب و امثال آن، برای فلان مقصود دوندگی بسیار کرد. پس از شش ماه دوندگی نصف طلب را وصول کرد. (یادداشت مؤلف).

Legwork, Scamper

دویدن، تقلا، تکاپو، جهد، سعی، کوشش، سگدو

تک‌و‌دو، عمل دونده،

خت

خب

خت، رفت و آمد بسیار به هر سو برای انجام دادن کاری

رفت و آمد بسیار به هر سو برای انجام دادن کاری

سگ‌دو

تند رونده و تازنده و تاخت کننده، شتابنده

خت

بپویم

دوندگی

Bein (n), Keule (f), Zweig (m)

ساق

دوندگی کردن – دوندگی

94