معنی دیزل
لغت نامه دهخدا
دیزل. [زِ] (آلمانی، اِ) نوعی موتور با احتراق داخلی که بوسیله ٔ رودلف دیزل مهندس آلمانی (1858 تا 1913م.) اختراع شد و در 1892م.بثبت رسید. تفاوت آن با موتورهای بنزینی در این است که در موتورهای بنزینی گیرش سوخت بوسیله ٔ جرقه صورت میگیرد اما در موتورهای دیزل این مقصود بوسیله ٔ تراکم هوا در استوانه های موتور حاصل میشود بدین معنی که دمای هوا را بوسیله ٔ تراکم به حدی بالا میبرند که سوخت را بگیراند. موتورهای دیزل معمولاً دارای 3 استوانه یا بیشتر و چرخ طیار هستند و بر دو نوع میباشند: دوضربه ای یا دوحلقه ای و چهارضربه ای یا چهارحلقه ای. درسال 1962 م. یک نفر مهندس آلمانی بنام آنتون براون در کانادا نوع تازه ای موتور دیزل اختراع کرد که با هر سوخت مایع کار میکند. (از دائره المعارف فارسی).
فرهنگ معین
(زِ) [آلما.] (اِ.) دستگاه موتورهای روغنی که به وسیله «دیزل » آلمانی اختراع گردیده و در آن ها انواع روغن و نفت را به جای بنزین به کار برند.
فرهنگ عمید
سیستم موتورهای روغنی که همهنوع روغن و نفت را میتوان به جای بنزین در آنها مصرف کرد و قدرت آنها از موتورهای بنزینی بیشتر است،
حل جدول
نوعی موتور با سوخت گازوئیل
فارسی به انگلیسی
Diesel
فارسی به ترکی
dizel
فارسی به عربی
دیزل
عربی به فارسی
دیزل , موتور دیزل
ترکی به فارسی
دیزل
فرهنگ فارسی هوشیار
نوعی موتور با احتراق داخلی که بوسیله مهندس آلمانی اختراع شده، و همه نوع روغن و نفت را میتوان عوض بنزین در آنها مصرف کرد و قدرت آنها نیز از موتورهای بنزینی بیشتر است
فارسی به آلمانی
Diesel
معادل ابجد
51